Resident Evil İncelemesi

     Oyunun konusu böyle. Elimden geldiğince içine sokmaya çalıştım sizi. Capcom, Resident Evil ile çoğu action-adventure oyuncularını korkunun görülmemiş yüzleri ile tanıştırıyor. Korkuyu iliklerinizde hissediyorsunuz, oyunu bırakmak istiyorsunuz. Daha fazla korkmak istemiyorsunuz. Fakat içinizdeki “sonra neler olacak acaba?” sorusu merakınızı daha da çok arttırıyor. Ve oyunu bırakamıyorsunuz. Oyun çok akıcı. İnsanı sürükleyip götürüyor. Senaryo da bence bir horror oyunu için bayağı orjinal. Bu oyun ile klasik korku hikayelerinin kalıplarından çıkılmış ve çok daha real-time’a hitap eden bir kalıba girilmiş.

     Tabii oyunun oynandığı ortamı buna göre ayarlamak, oyundan alacağınız zevki, korkuyu, hissi daha da bir arttıracaktır. Hafif loş bir ışık, sessiz ve boş bir ev oyunun korkutucu atmoferine kaptırmaya yeteli olacağını düşünüyorum. Çünkü insanın o korkuyu hissetmesi için, oyun ile bir olması gereklidir. Ve bunun için de gerekli materyalin %50' si ortamdan oluşur. En azından ben bu görüşü savunuyorum. Bir deneyin, eminim çok seveceksiniz. Pardon,yanlış tabir kullandım...

KORKACAKSINIZ!!!

     Oyunda iki karakter seçebiliyorsunuz. Kadın ve Erkek. Karakterlerin isimlerini yazma gereği duymadım çünkü yazsam da pek bir şey çağrıştırmayacak. İki cinsiyet seçebilirsiniz. Kadını seçerseniz, oyunun bitiş demosu kadın karaktere göre uyarlanmış ve ayrıca oyun boyunca erkeğe nazaran daha çok kurşun ve silah buluyorsunuz. Erkekte de silah kıtlığı çekiyorsunuz. Fakat çeşitlilik daha fazla. Bir nevi Easy-Hard seçeneği olduğunu düşünün. Kadın Easy, Erkek ise Hard. Fakat oyunun oynanışı aynı, ve kadınla da erkekle de yapacaklarınız aynı. Sadece kadında bir kaç kapı açık, erkekte ise kilitli. Dediğim gibi, bir çeşit easy hard olayı...

     Hazır açıklamaya başlamışken oyunun puzzlelarını anlatmadan geçemeyeceğim. Oyunun puzzleları yerine göre çok kolay, ama zaman geliyor o kadar zorlaşıyor ki, artık delirmeye falan başlıyorsunuz. Ama gene de puzzleların hiçbiri çözülemeyecek değil. Bu sadece sizin düşünmenize ve zekanıza kalmış.

     Biraz da grafiklere göz gezdirelim. Grafiklerde polygon kullanılmış. Yaratıklar, karakterler, NPCler, Ortamlar ve daha bir çok şey bayağı ayrıntılı. Bahçedeki ağaçlar, su gibi öğeler 2 boyutlu olsa da bu pek büyük bir eksik değil. Oyunda yaratılmış mekan muhteşem. Köşk perili ev havasında değil, modern bir köşk. Fakat iç dizaynı hafif mistik. İçeriye bir göz attığınız zaman dekoru yapanın antika meraklısı bir tip olduğunu zaten anlıyorsunuz. Fon müziği olarak da klasik müzik tercih edilmiş. Bence de çok güzel bir tercih. İnsanın tüylerini ürpetmeyi iyi beceriyorlar çünkü. Yani, oyunun sadece müziklerini bir dinleyin, ister istemez içinize bir ürperti çöküyor.

      Gelelim oyunumuzun kritiklerine. Yukarıda da belirttiğim gibi, oyunun puzzleları yer geliyor çok zorlaşıyor. Bu da insanı oyundan soğutuyor tabii ki. Bir çok kere ölüp ölüp load ediyorsunuz, ama yine de puzzle'ı bulamıyorsunuz. Hep yerinizde saymaktan sıkılıyorsunuz normal olarak. Eğer bu sıkıntınızla başa çıkabiliyorsanız, oyunu bitirebilirsiniz. Yok eğer çıkamazsanız, oyun orada kalır, ve devamını hiçbir zaman bilemezsiniz. Bildikleriniz ise sadece duyduklarınızla sınırlıdır. Ben bu oyunda takıldığım yerlerde internetten çözümlerini bulmuştum ne yalan söyleyeyim. Fakat bulduktan sonra da devamı geldi, ve oyun çok sıkıcı oldu. O yüzden siz siz olun, sakın oyunların çözümlerine bakmayın. Oyun berbat oluyor.

      Oyun hakkında anlatacaklarım bu kadar. Bu oyun, 3-4 sene olmasına rağmen hala insanlar tarafından konuşuluyorsa, klasiklerin arasına konulmayı hakediyor demektir.

Daha nice yazılarda buluşmak üzere sevgili okurlar...