Phantasmagoria İncelemesi

     Karanlık tünellerdeki uzun bir kovalamacadan sonra genç kız geniş bir odaya geliyor. Korkunç bir biçimde dekore edilmiş, içeri çok az güneş ışığı vuran, hafif karanlık bir oda. Odanın tam ortasında duran Altar, ve ardında duran kitap, şeytanın sonu olacak belki de kim bilir. Kapıyı kitledikten sonra büyük bir heyecanla ileri atılıyor genç kız. Elindekileri koyuyor teker teker Altar’ın üstüne. Bu arada iblis kapıda, kırmak üzere çürümüş eski kapıyı. Biraz daha çabuk hareket etmeye başlıyor genç kızın elleri. En son kendi kanını da döktükten sonra kitaptaki büyülü kelimeleri okumaya başlıyor yarım yamalak. Kapı kırılıyor, kahretsin, şeytan içeride. Genç kız ölümün soğuk nefesini ensesinde hissediyordu ki kitaptaki kutsal sözler bitti. Ve büyük bir gürültü ile geldiği yere geri döndü kötülükler prensi. Bir daha gelmemek üzere. Öğreniyorsunuz...

     Oyunun konusu işte böyle sevgili okurlarım. Yine güzel bir konu ama eminim oyunu oynadığınız zaman daha da zevk alacaksınız. Fakat yine size aynı tavsiyede bulunacağım. Oynadığınız ortama çok dikkat edin. Bu oyun için benim size önerdiğim ortamı bir okuyun. Karanlık, zifiri karanlık bir oda. Odayı aydınlatan ışık sadece ufak bir mum, tepede sallanan ve yarım yanan bir avize ve bilgisayarın ekranı olmalı. Aynı zamanda pencerenizin panjuru kapalı olmalı ve aradan hafif ışık sızmalı içeri. İşte böyle bir ortamda gerçekten korkuyu içinizde hissedebilirsiniz oyunu oynarken.

     Oyunun grafiklere bir göz atalım şimdi de. Oyun, genel olarak movie üzerine kurulu. Her hangi bir grafiksel etken yok oyunda. Gerçekten çekilmiş bir kadını ve gerçekten çekilmiş bir ortamda oynuyorsunuz. Bu arada unutmadan söyleyeyim, oyunda zavallı ezik genç kızı oynuyorsunuz. (O zavallı ezik şeytanı içeri postalıyor, o ayrı mesele!!) Neyse oyunun ortamı çok sağlam, gerçekten çok sağlam. Bayağı bir eğleniyorsunuz oynarken. Ve korkuyorsunuz tabii...

     Oyunun kritiklerine gelelim. Oyunun puzzlelar bazen acaip zorlaşıyor. Tabii bu da sıkıyor insanı. Neyse, sonracıma birtakım saçmalıklar var. Ama bunu oyunun amatörlüğüne veriyoruz ve Phantasmagoria serisinin ilki olduğu için görmezden geliyoruz.(Zaten 2 tane var ya neyse). Phantasmagoria’nın 2. bölümü The Puzzle of Flesh, ilkine nazaran çok daha iyi ve çok daha pis sahneler içeriyor. Horrordan çok mide bulandırıcı bir oyuna dönmüş. Ama Puzzle of Flesh, tam anlamı ile muhteşem olmuş. Oyunun ikinci bölümünün tanıtımını ve iki bölümüm karşılaştırılmasını daha sonraki yazılarımda yapacağım. Bunun dışında Phantasmogoria’nın en sevdiğim yani, gothic horror adventure tipi olması. Tam benim tipim...

     Bir oyunu daha geride bıraktık sevgili okurlar. Oyun hakkında genel olarak söylenecek tek bir şey var; Alıp oyun koleksiyonlarına katılacak bir oyun. Daha sonraki yazılarımda da sizi bir çok konuda aydınlatmak için geri dööneceğim. Fakat o zamana kadar, hepiniz hoşçakalın...