Meksika dalgası bölümüne katılamıyorum ne yazık ki, aynı dalgayı saha içinde de yapmamızı isteyince tribünler, deve cüce oynar gibi olduk, sıkışık ortamda çökünce herkes kucak kucağa geldi. Aynı zamanda konserin stadda olmasından dolayı tribün marşlarını söylemek de ne derece güzeldi pek bilemedim. Oldu olacak bir de yumruk şova çağırsalardı.
Konser güzeldi ancak Unforgiven gibi Wherever i may roam gibi şarkıları çalmalarını da bekledik. One ın girişindeki atraksiyon da gerekli miydi bilinmez, şarkının kendisi zaten doğrudan kana karışıyor ama kurulan sahne gayet güzeldi. Devasa bir sahne kurmuşlar ki kamera çekimleri sayesinde televizyondan kurgusu yapılmış konser izler gibi olduk arka planda. Her ne kadar çevrediki pek çok kişi Samiyen'in yetersiz olduğunda hemfikirdi. Şükrü Saraçoğlu gibi daha büyük yerlerde de olabilirdi ki orası da dolardı.
Sonuç olarak Metallica'yı izlemek değil, izlememek bir kayıp olurdu.